coşdurmaq — f. 1. Qızışdırmaq, şiddətləndirmək, bütün gücü ilə təzahür etdirmək. Hələ bu qadının munis və təvazökar bir qadın olması da insanın məhəbbətini coşdururdu. M. S. O.. Həyatbəxş və həssas bir hava <Muxtarla xanıma> təmas edərkən qıdıqlandırdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
coşdurma — «Coşdurmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəli — 1. sif. Ağlı və şüuru yerində olmayan, ruhi xəstə; divanə. Dəli arvad. // İs. mənasında. Dəlilərə məxsus xəstəxana. – Dedim: – Bir nəzər qıl, aşiq, halına; Dedi: – Əcəb dəli, divanədir bu! Qur.. Dəli etmək (eləmək, qılmaq) – 1) ağlını başından… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gərdiş — is. <fars.> 1. Gəzinti, seyr. Gərdiş etmək (eləmək) – gəzmək, hərəkət etmək, dolanmaq, o baş bu başa gedib gəlmək. Ərəb pəhləvan meydana çıxdı, bir o başa gərdiş elədi, bir bu başa gərdiş elədi, gəlib əmudun dəstəyindən yapışdı. «Koroğlu» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
havalandırmaq — f. 1. Coşdurmaq, qızışdırmaq, dəli eləmək. 2. Ruhlandırmaq, cuşa gətirmək, şövqə gətirmək. Qəlbi havalandırır; El mahnısı, şikəstə. M. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qızışdırmaq — f. 1. Odun alovunu daha da şiddətləndirmək; alovlandırmaq. Ocağı üfürüb qızışdırmaq. Uşaqlar tonqalı qızışdırdılar. 2. Qızdırmaq, isitmək, istiləndirmək. Əllərimi oda tutub bir az qızışdırdım. – Qızışdırar bahar ayı yerin, göyün havasını;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təb — 1. is. <ər.> Şeir demək, musiqi yazmaq, mahnı oxumaq həvəsi, meyli; ilham. <Rüstəm bəy Sofyaya:> Məndə təb əsla yoxdur, bircə dəfə, yadımdadır, bir qıza şeir yazmışdım, o da xoşuna gəlməmişdi. Ç.. Mənə deməyin ki: – Bu təb, bu ilham;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təlatüm — is. <ər.> 1. Tufan, bərk ləpələnmə, dalğalanma, coşma. Dənizdə . . elə bir təlatüm var idi ki, heç deməyə gəlməz. Ə. S.. Təlatümə gəlmək – bərk dalğalanmaq, ləpələnmək, coşmaq. Bir azdan sonra, bərk yel əsib tufan qopdu, dərya təlatümə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
